ΑΛΟΓΑΚΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

Υπάρχουν αρκετές παραδόσεις για την καταγωγή του Κινέζικου στυλ Κουνγκ Φου που ονομάζεται ‘’Προσευχόμενος Μάντης’’ ή αλλιώς ‘’ Αλογάκι Της Παναγίας’’,
 όπως αποκαλείται στην καθομιλουμένη (Τανγκ Λανγκ στα Κινέζικα). Σε αυτήν τη σελίδα θα παραθέσουμε τις δύο πιο διαδεδομένες από αυτές.

Σύμφωνα με την πρώτη, ο ιδρυτής του συστήματος, ήταν ένας μοναχός Σαολίν ο Γουάνγ Λανγκ, που είχε καταγωγή από την επαρχία Σαντόνγκ και έζησε κατά την περίοδο της δυναστείας Μινγκ (1368μΧ-1644μΧ). Σύμφωνα με αυτήν την παράδοση ο Γουάνγκ Λανγκ (όντας μικρόσωμος), για να μπορέσει να βελτιώσει τις μαχητικές ικανότητες που ήδη είχε στο Σαολίν Κουνγκ Φου, ταξίδεψε σε όλη την Κίνα, όπου βρήκε και διδάχτηκε Κουνγκ Φου από 17 δασκάλους,  τους καλύτερους του είδους. Συνεχίζοντας την αναζήτηση για να βελτιώσει ακόμα περισσότερο τις ικανότητές του, είδε δύο έντομα να μάχονται. Ήταν ένα αλογάκι της Παναγίας που έκανε επίθεση σε ένα πολύ μεγαλύτερο από αυτό σε μέγεθος τζίτζικα. Εντυπωσιασμένος από την δύναμη της αρπάγης του, την ταχύτητα, την ακρίβεια, το θάρρος, αλλά και την απίστευτα ωμή επιθετικότητά του, αποφάσισε να μελετήσει την τακτική του και να την προσθέσει στις ήδη υψηλού επιπέδου ικανότητές του. Αργότερα, όταν παρουσίασε την νέα αυτή τεχνική στο ναό Σαολίν, εντυπωσίασε και τους πιο ‘’δύσπιστους’’. Αυτό ήταν η αρχή για την μεγάλη διάδοση του συστήματος που πήρε το όνομά του από το παράξενο αυτό έντομο.
Η άλλη παράδοση θέλει την ιστορία να διαδραματίζεται κατά την περίοδο της  δυναστείας Σονγκ (960μΧ-1279μΧ). Κατά την παράδοση αυτή, ο ηγούμενος του ναού Σαολίν, ο Φου Τζου, ένα θρυλικό πρόσωπο που ταυτίζεται με το ιστορικό πρόσωπο Φου Γιου (1203μχ-1275μΧ), κάλεσε τους 18 μεγαλύτερους δασκάλους της Κίνας στο ναό, με σκοπό να διδάξουν τους μοναχούς και έτσι να βελτιωθεί η τέχνη του Σαολίν Κουνγκ Φου. Σύμφωνα με αυτήν την παράδοση, ένας από τους 18 δασκάλους ήταν ο Γουάνγκ Λανγκ και η τέχνη του ήταν, η γροθιά του αλόγου της Παναγίας (Τανγκ Λανγκ Τσουάν).
Όπως είπαμε προηγουμένως, από την ίδρυσή του το σύστημα διαδόθηκε πολύ γρήγορα και όπως είναι φυσικό, με την πάροδο των αιώνων δημιουργήθηκαν πολλές διαφορετικές ‘’τεχνοτροπίες’’ ή αλλιώς ‘’σχολές’’ . Οι τρείς πιο διαδεδομένες σχολές είναι, το αλογάκι της Παναγίας των επτά άστρων (Τσι Ζινγκ Τανγκ Λανγκ), το αλογάκι της Παναγίας του άνθους της δαμασκηνιάς (Μέϊ Χουά Τανγκ Λανγκ) και το αλογάκι της Παναγίας των έξι αρμονιών (Λίου Χε Τανγκ Λανγκ).
Το αλογάκι της Παναγίας των έξι αρμονιών, εμφανίστηκε σύμφωνα με τις παραδόσεις τον 19ο αιώνα. Σύμφωνα με τον θρύλο, ο Λην Ση Τσουν, είχε διδαχθεί από τον παππού του και εξασκούσε από τα παιδικά του χρόνια, το οικογενειακό τους στυλ Κουνγκ Φου, ’’Γροθιά των έξι αρμονιών (Λίου Χε Τσουάν)’’, του οποίου οι ρίζες χάνονται στο χρόνο.  Σύμφωνα με τον ίδιο θρύλο, ο Λην Ση Τσουν φιλοξένησε και περιέθαλψε κάποιον τραυματία, τον Γουέϊ Ντε Λιν (Γουέϊ Σαν). Ο τελευταίος ανταπέδωσε τη χάρη στον ευεργέτη του με το να τον διδάξει την τέχνη του στο Κουνγκ Φου. Ο Γουέϊ Σαν ισχυριζόταν ότι ήταν απευθείας διάδοχος του Γουάνγκ Λανγκ (δηλαδή ότι οι ρίζες του Κουνγκ Φου του έφταναν μέχρι τον Γουάνγκ Λανγκ). Ο Λην Ση Τσουν που ήταν και ο μοναδικός μαθητής του Γουέϊ Σαν, διδάχτηκε το στυλ του ‘’αλόγου της Παναγίας’’ για 10 χρόνια και σύμφωνα με κάποιους το συνδύασε με το οικογενειακό του στυλ, ‘’έξι αρμονίες’’ δημιουργώντας το στυλ ‘’αλογάκι της Παναγίας των έξι αρμονιών’’ (Λίου Χε Τανγκ Λανγκ).
Ο Ντινγκ Τζι Τζενγκ (1851μΧ-1956μΧ) είχε εκπαιδευτεί στις πολεμικές τέχνες στα στυλ ‘’Σαν Τονγκ Τσουάν’’,’’ Σαολίν Λουοχάν Τσουάν’’ και στο ‘’σκληρό Τσι Κουνγκ’’ των Σαολίν. Η οικογένειά του διατηρούσε ένα δίκτυο από ενεχυροδανειστήρια και έτσι χρειαζόταν φύλακες εκπαιδευμένους στις πολεμικές τέχνες για τη φύλαξη των καταστημάτων τους. Ο Ντινγκ Τζι Τζενγκ, είχε αναλάβει να ελέγχει τις μαχητικές ικανότητες του προσωπικού φύλαξης. Ένας από αυτούς ήταν και ο Λην Ση Τσουν, ο οποίος καλέστηκε λόγο της μεγάλης του φήμης από την οικογένεια Ντινγκ ως εκπαιδευτής για τους φύλακες. Ο Ντινγκ Τζι Τζενγκ έμεινε έκπληκτος με τις ικανότητες του Λην Ση Τσουν και όχι μόνο τον προσέλαβε ως εκπαιδευτή του προσωπικού φύλαξης αλλά έγινε και προσωπικός μαθητής του. Ο Ντινγκ Τζι Τζενγκ λόγω της πείρας του στις πολεμικές τέχνες αλλά και λόγω της σκληρής δουλειάς και αφοσίωσης στο Κουνγκ Φου, δεν ολοκλήρωσε απλά τις γνώσεις του στο σύστημα, αλλά έγινε και ο καλύτερος μαθητής που είχε ποτέ ο Λην Ση Τσουν. Σε αυτόν και στην τεράστια φήμη του (λέγεται ότι οποιοσδήποτε έρχονταν σε επαφή με τα χέρια του, έβγαινε άμεσα εκτός ισορροπίας) οφείλεται η διάδοση του στυλ ‘’Η Γροθιά Του Αλόγου Της Παναγίας Των Έξι Αρμονιών’’ (Λίου Χε Τανγκ Λανγκ Τσουάν).