ΝΥΧΙ ΤΟΥ ΑΕΤΟΥ

 

ΙΣΤΟΡΙΑ: Και το Νύχι του Αετού (όπως και το Σινγκ Γι Τσουάν)

φέρεται να είναι δημιούργημα του στρατηγού της Δυναστείας Σονγκ, Γιούε Φέι (1103-1142) –για την ακρίβεια φαίνεται να είναι δημιούργημά του το ένα από τα δύο συστήματα που συναποτελούν το σημερινό Νύχι του Αετού. Πρόκειται για τα συστήματα Γιουέ Σι Σαν Σου και Φαν Ζι Τσουάν και ο Γιούε Φέι λέγεται ότι δημιούργησε το πρώτο. Σε κάθε περίπτωση, το σύστημα αρχίζει να διδάσκεται ευρύτερα και να εξαπλώνεται κατά τα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα από τον δάσκαλο Τσεν Ζιτσένγκ ο οποίος ίδρυσε την Ένωση Τσινγκ Μο, αρχικά στη Σαγκάη και αργότερα στο Χονγκ Κονγκ. Η ένωση βοήθησε στην εξάπλωση του συστήματος και εκτός Κίνας, όταν οι πολιτικές συνθήκες μετά τον Β' Π.Π. δημιούργησαν πρόβλημα στη διδασκαλία πολεμικών τεχνών στην ηπειρωτική Κίνα.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Αν και κατά βάση πρόκειται για πυγμαχικό σύστημα της οικογένειας Σαολίν, ένα βασικό χαρακτηριστικό του Νυχιού του Αετού είναι οι τεχνικές αρπαγής –εξ ου και η ονομασία του συστήματος. Βασικό χαρακτηριστικό του είναι η φόρμα «50 Δρόμοι της Συνεχόμενης Γροθιάς», που έχει ως πυρήνα του τις 108 τεχνικές του Στρατηγού Γιούε Φέι, δεν λείπουν όμως και πολλές ακόμα ένοπλες και άοπλες φόρμες ενός ή δύο ατόμων με πολύ λιγότερες κινήσεις. Το στιλ περιλαμβάνει και ασκήσεις τύπου Νέι Κουνγκ (ανάπτυξης της εσωτερικής δύναμης) χωρίς όμως να χάνει τον βασικό «εξωτερικό» του χαρακτήρα