Την δύναμη της ευαισθησίας και της όποιας ευφυίας μας την αναπτύσσουμε αποκλειστικά και μόνο μέσ
α μας, στον πυρήνα της πνευματικής μας ζωής. Το πάθος της ανάγνωσης αυξάνεται μαζί με την ευαισθησία μας αυτή. Καλλιεργείται από τα κείμενα αναπτύσσοντας τον πνευματικό μας ορίζοντα. Μέσα στο πάθος της ανάγνωσης και την τέρψη που αυτή προκαλεί, η προτίμησή μας στρέφεται στα βιβλία των παλαιών. Μια νέα μετάφραση, μια νέα ανάγνωση ενός κλασικού μυθιστορήματος από τις εκδόσεις Ίνδικτος. Οι Δαιμονισμένοι του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι σε μια εξαιρετική μετάφραση της Ελένης Μπακοπούλου, καθώς και με εκτενές Επίμετρο, όπου γίνεται διεξοδική αναφορά στο κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον της Ρωσίας την εποχή που γράφεται το βιβλίο. Ο λογοτεχνικός κόσμος του Ντοστογιέφσκι είναι ταραγμένος, ανησυχητικός, καταστροφικός. Θα έλεγε κανείς ότι η "απλή ζωή" φέρνει στον συγγραφέα πλήξη. Το ενδιαφέρον του κεντρίζεται από τη στιγμή που θα εκδηλωθούν τα παράδοξα της ψυχής, από τη στιγμή που οι ήρωές του θα αφήσουν το τέρας της ψυχής να αναδυθεί και να τους τραβήξει τελεσίδικα στα βάθη της αβύσσου. Κατεξοχήν μαχόμενος συγγραφέας, θέλει να καταλάβει και να πάρει θέση. Γι' αυτό ίσως και δίνει ελάχιστη σημασία στην "καλολογία" της γλώσσας, που συχνά η δυσκολία της έγκειται στο ανορθόδοξο της σύνταξης, αυτοσχέδιας και εσφαλμένης κάποιες φορές. Η βασική του μέριμνα είναι το νόημα. Το νόημα που προσπαθούν να "διαβάσουν", πάλι και πάλι, οι καινούργιες γενιές κριτικών και ιστορικών της λογοτεχνίας, προσθέτοντας κι από λίγο στον τεράστιο όγκο της βιβλιογραφίας για τον Ντοστογιέφσκι, και προσπαθούν να αποδώσουν οι ανά τον κόσμο μεταφραστές του προσαρμοζόμενοι στις απαιτήσεις της ζωντανής, εξελισσόμενης γλώσσας. Τις απαιτήσεις αυτές και τις ανάγκες του νεότερου αναγνωστικού κοινού λαμβάνοντας υπ' όψιν η Ίνδικτος αποφάσισε να αποτολμήσει μια νέα, πλήρη, συνοδευόμενη από σχόλια, έκδοση των Απάντων του. (Από τον πρόλογο της έκδοσης)
Οι "Δαιμονισμένοι", από τα πιο πολιτικοποιημένα μυθιστορήματα του Ντοστογιέφσκι, γράφτηκε το 1870-71. Είναι ένα βιβλίο που δεν εξερευνά μόνο το βάθος της ανθρώπινης ψυχής, αλλά είναι ταυτόχρονα και μια ουσιαστική μαρτυρία της ζωής στην τσαρική Pωσία του τέλους του 19ου αιώνα. Είναι η εποχή της έντονης πολιτικοποίησης της ρωσικής κοινωνίας, η εποχή των μεγάλων ιδεολογικών συγκρούσεων. H εποχή των δυτικιστών-φιλελεύθερων, των σλαβόφιλων, των μηδενιστών (όπως αποκαλείτο η ριζοσπαστική ακραία επαναστατική τάση) του Μπακούνιν και του Νιετσάγεφ. Διώξεις, πολιτικοί φόνοι, ένας από αυτούς περιγράφεται και στο βιβλίο (Πιοτρ Βερχοβένσκι-Σάτοφ), παθιασμένοι έρωτες και παθιασμένες ηρωΐδες, κρυφές ζωές και συγκλονιστικές εξομολογήσεις (Σταβρόγκιν, ο πραγματικός δαιμονικός ήρωας), φιλοσοφικοί προβληματισμοί - οι "Δαιμονισμένοι" είναι ένα έργο, που, όπως τα περισσότερα έργα του Ντοστογιέφσκι, παρά τον όγκο τους, διαβάζονται με κομμένη την ανάσα. (Αγγελική Μπιρμπίλη, Athens Voice, 28/2/2008)
α μας, στον πυρήνα της πνευματικής μας ζωής. Το πάθος της ανάγνωσης αυξάνεται μαζί με την ευαισθησία μας αυτή. Καλλιεργείται από τα κείμενα αναπτύσσοντας τον πνευματικό μας ορίζοντα. Μέσα στο πάθος της ανάγνωσης και την τέρψη που αυτή προκαλεί, η προτίμησή μας στρέφεται στα βιβλία των παλαιών. Μια νέα μετάφραση, μια νέα ανάγνωση ενός κλασικού μυθιστορήματος από τις εκδόσεις Ίνδικτος. Οι Δαιμονισμένοι του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι σε μια εξαιρετική μετάφραση της Ελένης Μπακοπούλου, καθώς και με εκτενές Επίμετρο, όπου γίνεται διεξοδική αναφορά στο κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον της Ρωσίας την εποχή που γράφεται το βιβλίο. Ο λογοτεχνικός κόσμος του Ντοστογιέφσκι είναι ταραγμένος, ανησυχητικός, καταστροφικός. Θα έλεγε κανείς ότι η "απλή ζωή" φέρνει στον συγγραφέα πλήξη. Το ενδιαφέρον του κεντρίζεται από τη στιγμή που θα εκδηλωθούν τα παράδοξα της ψυχής, από τη στιγμή που οι ήρωές του θα αφήσουν το τέρας της ψυχής να αναδυθεί και να τους τραβήξει τελεσίδικα στα βάθη της αβύσσου. Κατεξοχήν μαχόμενος συγγραφέας, θέλει να καταλάβει και να πάρει θέση. Γι' αυτό ίσως και δίνει ελάχιστη σημασία στην "καλολογία" της γλώσσας, που συχνά η δυσκολία της έγκειται στο ανορθόδοξο της σύνταξης, αυτοσχέδιας και εσφαλμένης κάποιες φορές. Η βασική του μέριμνα είναι το νόημα. Το νόημα που προσπαθούν να "διαβάσουν", πάλι και πάλι, οι καινούργιες γενιές κριτικών και ιστορικών της λογοτεχνίας, προσθέτοντας κι από λίγο στον τεράστιο όγκο της βιβλιογραφίας για τον Ντοστογιέφσκι, και προσπαθούν να αποδώσουν οι ανά τον κόσμο μεταφραστές του προσαρμοζόμενοι στις απαιτήσεις της ζωντανής, εξελισσόμενης γλώσσας. Τις απαιτήσεις αυτές και τις ανάγκες του νεότερου αναγνωστικού κοινού λαμβάνοντας υπ' όψιν η Ίνδικτος αποφάσισε να αποτολμήσει μια νέα, πλήρη, συνοδευόμενη από σχόλια, έκδοση των Απάντων του. (Από τον πρόλογο της έκδοσης)
Οι "Δαιμονισμένοι", από τα πιο πολιτικοποιημένα μυθιστορήματα του Ντοστογιέφσκι, γράφτηκε το 1870-71. Είναι ένα βιβλίο που δεν εξερευνά μόνο το βάθος της ανθρώπινης ψυχής, αλλά είναι ταυτόχρονα και μια ουσιαστική μαρτυρία της ζωής στην τσαρική Pωσία του τέλους του 19ου αιώνα. Είναι η εποχή της έντονης πολιτικοποίησης της ρωσικής κοινωνίας, η εποχή των μεγάλων ιδεολογικών συγκρούσεων. H εποχή των δυτικιστών-φιλελεύθερων, των σλαβόφιλων, των μηδενιστών (όπως αποκαλείτο η ριζοσπαστική ακραία επαναστατική τάση) του Μπακούνιν και του Νιετσάγεφ. Διώξεις, πολιτικοί φόνοι, ένας από αυτούς περιγράφεται και στο βιβλίο (Πιοτρ Βερχοβένσκι-Σάτοφ), παθιασμένοι έρωτες και παθιασμένες ηρωΐδες, κρυφές ζωές και συγκλονιστικές εξομολογήσεις (Σταβρόγκιν, ο πραγματικός δαιμονικός ήρωας), φιλοσοφικοί προβληματισμοί - οι "Δαιμονισμένοι" είναι ένα έργο, που, όπως τα περισσότερα έργα του Ντοστογιέφσκι, παρά τον όγκο τους, διαβάζονται με κομμένη την ανάσα. (Αγγελική Μπιρμπίλη, Athens Voice, 28/2/2008)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου